Kruispuntdenken

Op een van de eerste zonnige lentedagen maakte ik een flinke wandeling langs de Waal. Om precies te zijn in het Rivierpark nabij Nijmegen, een geliefde plek waar ik vaker kom. Omdat het er heerlijk rustig is omdat auto’s, motoren en bromfietsen er verboden zijn.

Het was druk, veel mensen grepen de heerlijke temperatuur aan voor een wandeling of een fietstocht. Tussendoor wat skeelerende jongelui en een enkele wielrenner die eigenlijk een hekel had aan alles en iedereen die de vaart uit zijn tocht haalden. In de berm zaten zelfs wat jongeren met een lekker biertje in de hand. Een vader en zijn kleine dochter probeerden er tevergeefs een vlieger op te laten.

Ik genoot zoals altijd van de vrachtboten die, ook op zondag, over de rivier lijken te glijden. Ik verbaas me elke keer dat dat allemaal goed gaat want soms zijn het behoorlijk wat boten.

Om het lenteplaatje te vervolmaken graasden koeien rustig in het overloopgebied.

Om in het Rivierpark te komen moet je ergens de dijk opklimmen. Dat betekent uiteraard dat je ook weer ergens via een dijk het park kunt verlaten. Je kunt er jammer genoeg niet eeuwig blijven. Daar waar je omhoog kom, dan wel omlaag gaat zijn drukke driesprongen.

Op een van die driesprongen stond een jong stel heftig te zoenen. Ik zag ze al van verre. Ik had al zeker tien minuten gelopen eer ik daadwerkelijk bij de driesprong aankwam en ze stonden er nog steeds. Hevig zoenend.

Gatver, dacht ik, moet dat nu hier op deze plek waar jong en oud voorbijloopt. Ga dat ergens anders doen of ga lekker naar huis en zoen je daar te pletter.

Op het moment dat ik de afslag naar beneden nam liet het stel elkaar los. Pas toen zag ik dat het twee jonge vrouwen waren die daar heftig hadden staan zoenen.

Op slag veranderde mijn gedachten over het jonge stel. Niks naar huis gaan om te zoen. Klasse dat jullie dit in het openbaar doen. Dat was wat ik dacht. Maar tegelijkertijd betrapte ik mezelf erop dat ik nu toch echt aan het discrimineren was. Een heterostel moet maar thuis gaan zoenen, maar ik juich het toe als een lesbisch stel in het openbaar zoent.

Ik heb mezelf eens hartig toegesproken en mezelf beloofd dat ik nooit meer een negatieve gedachte zal hebben over een zoenend stelletje. Van welk geslacht dan ook.